Ağırdır: İmamoğlu moral üstünlüğü ele geçirdi

Gazeteci ve kamuoyu araştırmacısı Bekir Ağırdır, 31 Mart seçimlerinin bir yerel seçimden çok genel seçim havasında geçtiğini ifade etti. Seçmenin de adaylardan çok partilerin ulusal seviyedeki performanslarını değerlendirdiğini belirten Ağırdır, muhalif seçmenin ümitsizliği kadar iktidar seçmeninin bezginliğine de dikkat çekti ve sonuçların genel seçimin tekrarı yahut geleceğin habercisi olabileceğini yazdı.

Ağırdır’ın Oksijen gazetesinde yayınlanan “31 Mart öncesi son durum: Genel seçimin tekrarı mı yoksa geleceğin habercisi mi?” başlıklı yazısının bir kısmı şöyle:

“Fakat blok içi partilerin oy oranlarında farklılaşmaların oluşacağı da anlaşılıyor. Bilhassa de muhalif blok partileri arasında oy oranlarında değişiklikler gözleneceği söylenebilir. Muhalif blok içi ittifaklar dağıldı, parti kurumsal akılları yerel seçimde iktidar kadar birbirleriyle de rekabeti öne çıkardıkları, ruhsal olarak iktidar lehine olan dengeyi data kabul eden tavırları dikkate alınırsa da genel dengeyi değiştirecek bir sonuç beklemek çok gerçekçi değil. Her birisi kendi gerçek yüklerini ölçme ve görme fırsatı bulacaklar denebilir.

Öte yandan blokların öncü partileri olan AK Parti, CHP, MHP ve DEM’in kendilerini tekrarlayan ve kimliklere sıkışmış siyasetlerinin verdiği bıkkınlıktan yararlanan YRP, Zafer, Memleket benzeri partilerin tartısı artacak benzeri görünüyor. Sonuçta partilerin seçimle tartılmış ve öğrenilmiş gerçek ağırlıkları 2028 kadar genel olarak siyasette ve partilerin kendi iç yapılarında değişim tartışmalarına kaynaklık edecektir.

Seçmen üzerinden bakılınca, muhalif seçmenin ümitsizliği, iktidar seçmeninin bezginliği aşılamamış görünüyor. O nedenle partilerin kurumsal idareleri dışında partilerin oy oranlarıyla ilgilenen yok. İlgi odağı belediye başkanlıklarını kimlerin kazanacağı, asıl odak ise İstanbul belediye başkanlığı seçimlerinin sonucu. Yerel seçim İstanbul Belediye Başkanlığı seçimine dönüşmüş durumda.

Belediye başkanlığı oyları ile yerel meclis oyları arasında ise kayda değer oranlarda farklılaşma beklenebilir. Partiler seviyesinde ittifaklar dağılmış olsa da muhalif partilerin seçmenlerinde kazanma potansiyeli olan adaylar üzerinde seçmen ittifaklarının birtakım büyükşehirlerde oluşacağı ve dikkate değer sonuçlar üreteceği anlaşılıyor.

Seçmenin sandıkta kazanacak adaylara yönelerek oluşturacağı zımni ittifaklar kadar başkanlık seçimlerinin sonuçlarını etkileyecek blok içi rekabetler de oluşacak.

Yeniden Refah Partisi İstanbul’da yüzde 3-4 mertebesinde bir oyla tahminen de iktidar blokunun kaybetmesinde anahtar rol oynayacak. YRP Şanlıurfa ve Yozgat’ı kazanmaya çok yakın görünürken, Eskişehir’de, Ordu’da, Bursa’da tahminen de kazananı belirleyecek oy oranları yakalayabilir.

Muhalefet blokunda DEM adayları tekrar 2019’da kazandıkları il ve ilçelerin çok büyük kısmında seçimi kazanacaklar. Öte yandan İstanbul, İzmir ve Akdeniz büyükşehirlerinde DEM adaylarının ulaşacakları oy oranları kazananı etkileyecek benzeri görünüyor.

CHP yeni yerler kazanmaktan çok 2019 kazanımlarını müdafaa kederinde. Hatay, Edirne, Eskişehir, Antalya ve hatta Aydın tahminen de İzmir’de bile başkanlığı müdafaaya çalışırken zorlandığı anlaşılıyor. Buna karşılık Ankara’da rahat görülürken Bursa’yı da kazanma umudunu taşıyor. Kurultay’la genel başkan değiştirmenin öyküsünü aday belirleme sürecinde harcamış görünen CHP ülke genelinde yeni bir dalga yaratamamış durumda.

ERDOĞAN SAHAYA MÜDAHALE EDİYOR

Yerel seçimin odağı haline gelen İstanbul’da ise yayınlanan 15 araştırma şirketinin 36 araştırması bulguları kullanılarak masa başı bir çalışmayla bakıldığında İmamoğlu 3 puan mertebesinde önde görünüyor. YRP, İYİ Parti, Zafer partileri adaylarının yeniden aynı masa başı çalışmadaki ortalama 3’er puan, DEM partinin 5 puan mertebesindeki oy oranları dikkate alınınca hala seçimin ortada olduğu söylenebilir.

Genel seçimlerin akabinde muhalif blok seçmenlerinde oluşan öfke ve ümitsizlik duygusu şimdi tümden geçmiş değilse de iktidar bloku seçmenlerinin de moral üstünlüklerini sahaya yansıtamadıkları, tersine temkinli bir bekleyişte oldukları gözleniyor. Hala Erdoğan yeniden son hafta şapkadan tavşan çıkarır mı tedirginliği yahut umudu olsa da güya Erdoğan’da da bilindik enerji yok. Tekrar de son haftada hangi çılgın vaat yahut telaffuzla seçmenini çabaya getireceğini göreceğiz.

İktidar blokunun handikapı sırf YRP’nin farklı aday çıkarması da değil. Erdoğan uzun bir müddettir artık AK Parti örgütünden çok bürokrasiyle sahaya müdahale ediyor. Bu da parti örgütünün enerji ve kapasitesinde kayda değer eksilmeyi üretiyor. Yerel seçim için seçilen adayların büyük kısmı Murat Kurum da dahil örgütten değil bürokrasiden geliyor.

Benzer bir kapasite kaybı strateji ve kampanya tasarım ve uygulamalarında görülüyor. Kurum için yürütülen kampanyanın temelli bir stratejiye ve yaratıcılığa dayandığını söylemek mümkün değil. Belli ki Kurum ve ekibi de Erdoğan’ın maharetine bahtını bağlamış durumda.

Buna karşılık İmamoğlu çalışılmış bir stratejiyle yürüyor ve moral üstünlüğü de ele geçirmiş durumda. İmamoğlu İstanbul’da 2019’da üç ay ortayla iki defa kazanan, son güne kadar Cumhurbaşkanlığı seçimleri için savını korumuş, kaybedilen seçim sonrası duygusal olarak çökmüş partisinde kurultay kazanmış bir siyasetçi olarak sahnede.

Muhalefet blokundaki ittifakların dağılışı akabinde sert ve öfkeli iç rekabete, her birisi güçlü adaylarıyla İstanbul’da yarışan partilere rağmen İmamoğlu partilerin İstanbul seçmenlerinin neredeyse yarısının Başkanlık oyunu kazanıyor görünüyor. Yeniden de İmamoğlu’nun kesin kazanacağını söylemek için şimdi erken.

İstanbul’da İmamoğlu ile Kurum yarışı varsa da herkes biliyor ki aslında yarış Erdoğan ile İmamoğlu arasında. O nedenle geleceğe dair en çok önemli işaret İmamoğlu’nun kazanması olur. Genel istikrar değişmese de İmamoğlu’nun kazanması hem CHP hem muhalefet kanadında yeni hizalanmaları tetikler. Daha kıymetlisi umutsuz muhalif seçmen için bir umutlanma kaynağı olur.

Seçimlere 10 gün kala vaziyet budur efendim.”